Nogal wat zaken die ons bedreigen zijn onzichtbaar, zoals CO2 uitstoot, fosfaat overschrijding en methaanemissie. Stikstofneerslag past ook in dat rijtje.

De oorzaak mag dan onzichtbaar zijn, de gevolgen van die neerslag zijn goed te zien.

In van oorsprong schrale gebieden zoals duinen en heidevelden groeit van alles, denk aan brandnetels en grassen, maar juist soorten die voor bijzondere ecosystemen onmisbaar zijn verdwijnen. Om de ecosystemen te beschermen moet de stikstofbelasting in onze natuurgebieden daarom omlaag.

Ammoniak is een verbinding van waterstof en stikstof, het komt vrij via bemesting van landbouwgrond, eenmaal in de lucht slaat het neer.

Op de bodem wordt het door bacteriën omgezet in nitraat, een verbinding van zuurstof en stikstof, die weer verzurend werkt voor planten.

Ammoniakneerslag heeft zodoende effect op de totale stikstofneerslag, ofwel depositie.

Het neerslaan van ammoniak kan op verschillende manieren worden gemeten. De mast op de foto wordt gebruikt voor het meten van de zogenaamde droge ammoniakneerslag via de lucht.

In de twee groene kasten die op verschillende hoogte aan de mast hangen wordt de ammoniakconcentratie gemeten door lucht via buizen aan te zuigen.

In de buizen zit een zure laag waar ammoniak een reactie mee aangaat. Iedere maand worden die verwisseld en naar een laboratorium van TNO gebracht om de concentratie te meten.

Het verschil tussen de bovenste en onderste kast geeft de neerslag weer. In combinatie met meteorologische data wordt de depositie berekend, vandaar die windmeter boven op de mast.

Een keer per maand zet een medewerker van het RIVM een ladder tegen de mast en klimt naar boven om gegevens te noteren en buizen om te wisselen. Soms klimt hij nog even verder naar de top om de windmeter schoon te maken.

Het is daarboven een ideale plek voor roofvogels, ze kunnen het hele terrein overzien. Intussen poepen ze wel de windmeter onder, die daardoor soms niet goed meer werkt.

 

Daar hebben die onverstoorbare vogels schijt aan, zo lijkt het. Zij veroorzaken de problemen niet in de natuur.